Hoi allemaal,

n

Vrijdag ging de wekker voor mij iets te vroeg. Ik had nog best een paar uur extra willen slapen maar dat zat er natuurlijk niet in. Het ging dan eindelijk toch echt gebeuren. We hebben er maanden naar toe geleefd en nu is dan het moment van het nieuwe avontuur!

n

Vol goede moed stonden we precies volgens afspraak met buurman Rob om kwart voor acht buiten op de stoep. Rob wilde ons wel weer naar het station brengen met de auto. Dat begint toch een aardige traditie te worden! Snel alles in de auto geladen. We werden uitgezwaaid door een zo ongeveer nog in pyama geklede maar hyper enthousiaste Lotte. In no-time waren we op het station en reden we in de trein naar Schiphol. Waar wij moesten inchecken was geen rij. Ook de douana kende geen oponthoud dus we liepen al snel door de see-buy-fly zone. Daar volgde de volgende traditie. Geld wisselen, wat tijdschriften voor onderweg kopen. Twee flesjes water, twee vruchtendrankjes en wat sandwiches. Alles verliep heerlijk rustig. De tijd ging rustig voorbij, geen stress, lekker rustig aan. De vlucht had een vertraging van een half uur maar dat kon ons niet zoveel interesseren.

n

In het vliegtuig zaten we op een goede plek. De vliegtuigen van Malaysia Airlines zijn prima voor mekaar. De steward en vooral stewardessen, zien er prachtig uit. Er was alleen wel één minpuntje: De tv van Leonie deed het niet. Een stewardess had hem nog een paar keer gereset maar dat mocht niet baten. Dus heeft Leonie tijdens de vlucht wat gelezen en wat spelletjes gespeeld op haar iPod. En vooral flink geprobeerd te slapen. Dat lukte ons trouwens redelijk. Na zo’n 11 uur (en drie oosterse maaltijden) kwamen we, met een redelijk doorgaande turbulentie, volgens planning aan in Kuala Lumpur. Wat een fantastische luchthaven is dat! Vooral de hoofdterminal is geweldig. Heel strak schoon en prima georganiseerd. Heerlijk om er een beetje rond te dwalen.

n

n

Onze vlucht naar Kuching vertrok alleen vanaf een andere terminal. Daar was iets minder te doen. Leonie heeft de tijd gebruikt om nog ff snel een powernap te doen en ik zat een beetje te pielen op m’n iPhone. Na een paar uur werd er omgeroepen dat we mochten boarden. We zaten zo ongeveer vooraan in het vliegtuig. Ook deze vlucht ging prima. Aan het einde van de vlucht zagen we dan eindelijk onze eindbestemming liggen. Borneo. Ik moest Leonie even vragen om me in m’n arm te knijpen want dat was toch wel weer zo’n jongensdroom die in vervulling gaat.

n

Snel de bagage halen en door de douana. In de aankomsthal zou iemand ons op staan te wachten die ons naar het hotel zou brengen. Maarre…… die was er ff niet… Nog even heen en weer gelopen en toen maar gebeld. Hij kwam er direct aan dus dat was ook weer opgelost. De chauffeur bracht ons naar het hotel ‘Grand Margherita’ midden in Kuching aan de Sarawak rivier die dwars door de stad loopt. Na het inchecken zijn we maar snel naar de kamer gegaan. Snel alle bagage wegzetten en wat omkleden. Die kleren stinken altijd zo als je na zo’n tijd uit een vliegtuig stapt. Op de kamer even gerelaxed om in de namiddag de stad een klein beetje te gaan verkennen. Heel veel hebben we nog niet gezien maar de oevers van de rivier zijn heel gaaf. Allemaal van die kleine watertaxi’s die af en aan varen om mensen over te zetten. De temperatuur valt me eerlijk gezegd mee. Inderdaad vochtig en rond de 30 graden maar niet benauwd, al zweet ik natuurlijk als een otter hier….

n

In een leuk klein tentje aan de ‘boulevard’ hebben we lekkere saté Borneo gegeten. En dat smaakte geweldig. Maar de lucht begon tegen het einde enorm te betrekken dus we zijn na het eten maar snel weer naar het hotel gelopen. En daar zijn we nu weer. Nog even lekker douchen en dan naar bed. Morgen moeten we om kwart voor negen in de lobby staan. Gepakt en gegeten, klaar voor de eerste expiditie. Naar het nationale park Bako met de beroemde neusapen en mangrovebossen. Maar dat is voor morgen. Voor nu wens ik jullie een goede nacht want wij gaan op één oor!

n

liefs,
Leonie en Edo-Jan

n