Vrijdag 3 oktober

Vannacht hebben we heerlijk geslapen in ons huisje in Port Renfrew. Edo is met een kopje koffie op de veranda gaan zitten en heeft geluisterd en en gekeken naar alle mooie vogeltjes die voorbij kwamen. Vervolgens hebben we ons klaargemaakt voor de dag. We konden de sleutel gewoon op de keukentafel achterlaten toen we vertrokken.

Het was de hoogste tijd voor het ontbijt. Vanmorgen hadden we de keuze uit twee restaurantjes. We besloten om naar dezelfde te gaan als waar we gisteren hadden gegeten. In eerste instantie waren we de enige gasten. Voor debvariatie nam Edo vandaag pannenkoeken en ik French Toast (wentelteefjes). Dat ging er goed in en er bleef één pannenkoek over voor de lunch. Toen we bijna klaar waren kwam een groep werkmannen het restaurantje binnen en zat het direct redelijk vol. Voor ons werd het tijd om verder te gaan. We gingen eerst langs een punt vanaf waar je naar het strand kon. Het bleek ook hier een aardige tippel te zijn. In plaats van te wandelen hebben we genoten van het uitzicht.

We wilden vandaag nog een behoorlijk eind rijden, dus stapten in de auto om verder te gaan. In het begin reden we nog langs het water, later gingen we naar het oosten. Niet zo lang geleden was dit een onverharde weg en hier hadden we ons een beetje op verheugd. ‘Helaas’ is de weg nu geasfalteerd en we reden heel makkelijk naar Cowichan Lake. De weg was een kleine achtbaan, maar met asfalt erg goed te doen. Halverwege deze weg kregen we trek en hebben we de auto aan de kant van de weg gezet om een broodje te eten. We deden een paar stappen buiten de auto en daar lag een kleine slang lekker in de zon te bakken. We hebben hem maar lekker laten bakken en zijn gaan eten. Aan het einde van de weg kwamen we bij een T-splitsing waar we eigenlijk naar rechts moesten. Maar ja, linksaf lag Honeymoon Bay. En als je op je Honeymoon bent, moet je daar toch even stoppen. Het bleek een redelijk idyllisch plaatsje te zijn, met mooi aangelegde tuinen, veel bloemen, een golfbaan en veel picknickplekjes.

Na een paar foto’s zijn we weer verder gegaan. We hebben wat informatie opgehaald bij het bezoekerscentrum in Lake Cowichan. Niet veel later zaten we op DE snelweg van Vancouver Island. Deze gaat van Victoria in het zuiden naar Port Hardy in het noorden. We hebben nog een flink stuk over de snelweg gereden om uiteindelijk in Parksville uit te komen. Hier hebben we tien jaar geleden in een resort geslapen. Dit was aan het strand, maar een beetje aan de prijs voor ons. Ernaast was nog een lodge en dat was veel beter te doen. We kregen nog huwelijksreiskorting van de dame achter de balie en zo eindigden we de dag in een huisje aan het strand van Beach Acres . Het was een supermooi plekje. Bij het uitpakken maakte ik kennis met onze buren. Ze maakten deel uit van een familie die over verschillende huisjes om ons heen verdeeld waren.

We hebben ons eerst genesteld en genoten van het uitzicht. Toen het donker werd zijn we naar het restaurantje op het terrein van het resort. Het bleek een Brits restaurant te zijn. In principe moet je reserveren, maar er gingen net twee mensen weg en zo was er plaats voor ons. We bestelden allebei een ‘pie’ en die was enorm goed. Het bleek dat onze buren aan de tafel naast ons zaten. Ze wisten dat we op huwelijksreis waren en trakteetden ons op een drankje. Onder een luid ‘proost’ werd op ons huwelijk getoast. Het werd ons tweede wijntje/biertje van de avond en ik kan je vertellen dat die hier iets sterker zijn dan bij ons thuis. Daar komt dat wij amper alcohol drinken. Gelukkig was ons huisje bergaf en dichtbij ;-). We hebben nog even op de bank gehangen en zijn daarna gaan slapen.

Liefs Edo-Jan en Leonie

n