maandag 2 september

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan (zoals altijd) en we wilden in het hotel ontbijten. Toen we in het ontbijtzaaltje kwamen, bleek dat heel veel mensen op dat moment wilden ontbijten. Er was geen plek meer voor ons, dus we zijn rechtsomkeert naar de kamer gegaan en hebben daar ontbeten. Dat was een stuk rustiger en ook nog eens een stuk gezonder. Na dit heerlijke ontbijt hebben we een hotel geboekt in Ceder Grove, in het hart van Kings Canyon National Park. Vanaf daar worden paardrijtochten georganiseerd, maar het was de vraag of we iets konden regelen. We moesten maar even langs komen aan het einde van de dag en dan konden ons meer vertellen.

Het was inmiddels de hoogste tijd om uit te checken en om Sequoia National Park van dichtbij te gaan bekijken. Het bleek een goede keuze te zijn geweest om gisteren niet nog door het park te rijden. De weg was een ware achtbaan. We gingen van links naar rechts en naar boven naar beneden. Het was vandaag Labour Day, wat betekent dat het de laatste vrije dag was van de Amerikanen. Het was dus erg druk in het park. Sommige parkeerplaatsen waren overvol en sommige wegen waren afgesloten en kon je alleen met een shuttle bereiken. Daar hadden we niet zoveel zin in. We wilden wel de grootste en oudste boom ter wereld zien, dus we hebben onze auto bij het wandelpad naar de Shermann Tree gezet. Vanaf hier was het zo’n kilometer naar beneden lopen, naar de grote boom. Het was ook hier vrij druk op het pad. Op een gegeven moment konden we de boom zien staan. Vanaf een afstandje leek het mee te vallen, maar op de grond was aangegeven hoe groot de basis van de boom was, dat was al snel 30 meter in omtrek, een reus dus. We hebben hier even gestaan totdat we een ranger al klappend door het bos zagen gaan. Dat is een beetje ongebruikelijk, dus er moest iets aan de hand zijn en ja hoor, voor hem uit rende een zwarte beer! Onvoorstelbaar dat we op dit drukke punt een beer zagen! Het was een volwassene en hij of zij kwam vanuit de bossen het wandelpad op om vervolgens aan de andere kant van het pad weer in het bos te verdwijnen.

Na deze onverwachte ontmoeting, zijn we verder naar beneden gelopen om bij de voet van de boom uit te komen. Het was inderdaad een reus en om deze boom heen stonden nog een paar van deze reuzen! Wanneer deze bomen eens konden praten…. Het was inmiddels al wat later en een stuk warmer geworden. We hadden geen zin om hetzelfde stuk weer terug naar boven te lopen in de hitte, dus we hebben het ons makkelijk gemaakt om de shuttle bus naar boven te nemen. Soms zijn dat soort systemen toch wel handig.

Sequoia gaat eigenlijk geruisloos over in Kings Canyon National Park en beiden liggen in Sequoia National Forest. We wisten niet zoveer over Kings Canyon. Veel mensen laten dit park links liggen omdat het een doodlopende weg de canyon in is. Wij dachten daar anders over en daar zijn we heel blij om. Het was werkelijk een prachtige weg naar beneden. De zon ging al onder en de kleuren in de Canyon waren fantastisch. We moesten dus wel af en toe stoppen om van de vergezichten te genieten. De weg naar beneden was weer een achtbaan, dus rustig vanuit de auto kijken zat er niet in. Uiteindelijk kwamen we even na zessen aan in Cedar Grove. Hier hebben we eerst een stop gemaakt bij de stallen. Gelukkig waren hier nog een paar mensen. We hebben Tim ontmoet en die was wel bereid om ons morgen mee te nemen op een paardrijrit van twee uur. Dat leek ons wel wat. We hoefden verder niets te regelen, als we er morgen maar rond een uur of tien konden zijn. Helemaal goed natuurlijk en we zijn doorgereden naar de lodge. Nou ja, lodge, het was meer een soort motel waar ook een supermarkt een een snackbar in zat. Na het inchecken zijn we gaan eten en het enige gezonde wat we konden vinden en dat niet uit de frituur kwam, was een salade met gegrilde kip. En die was, eerlijk is eerlijk, erg smakelijk. We hebben buiten op de veranda nog een ijsje gegeten onder de sterrenhemel en het geluid van de ruisende beek die langs de lodge loopt. Daarna was het de hoogste tijd om te gaan slapen.

Welterusten en tot gauw!

Liefs Edo-Jan en Leonie

n