Slayed the dragons
Slayed the dragons
Vandaag sluit ik een beangstigend gevecht van vier maanden af. Niet dat ik nu weer helemaal beter ben, zover is het nog niet maar vanaf morgen zal ik mijn werkzaamheden bij Politie Nederland weer oppakken.
Datgene doen waar ik zo gelukkig van word, samen met mijn collega’s ons kikkerlandje wat veiliger maken. Wat heb ik dat ongelofelijk gemist. Ook dat zal weer stap voor stap en niet vanzelf gaan maar fuck it 
Vier maanden lang heb ik een lawine van ellende om mijn oren gekregen. Ik weet nog dat ik in sept. op bed lag, alleen door een rietje kon drinken en starend naar het plafond vriendschap sloot met de weerspiegeling van een plas water.
Een brute ervaring die me wel veel heeft geleerd. Hier 7 lessen, misschien heb je er wat aan als je ziek bent.
Neem de ziekte serieus. Je bent ziek en je wilt je weer beter voelen. Geen gezeik, niet bagatelliseren. Klaar. Face it.
Eet goed. Veel groente, fruit, proteïnes. Ik eet veel vis en ei, liet koffie en vlees staan (vind ik toch niet meer lekker). Maar af en toe een patatje mag best.
Rust, rust; slaap, slaap. Tijdens het slapen wordt je lichaam niet afgeleid en kan knokken voor wat ie waard was. Slapen is onderdeel van de therapie.
Als paradox op de vorige: beweeg!. Niet alleen fysiek, ook mentaal. Als je wakker bent, ga dan bewegen. Daag je uit en zoek de grenzen op. Hou contact met je fysio, trek samen op en maak een plan.
Maak het leuk, aangenaam. Fijne motoriek trainde ik alleen maar leuke dingen te doen. Ik begon met een lego kasteel en eindigde met melige tekeningen en een complete restyle van mijn eigen site (www.edojan.nl -> benieuwd wat je er van vindt overigens, tell me!)
Het hoeft allemaal niet in 1 keer. Het mag stap voor stap. Heb respect voor jezelf, wees efficiënt, wees slim.
Je bent dan wel alleen ziek; je hoeft het niet alleen te dragen. Zoek en aanvaard hulp. Hoe moeilijk ook, je hebt geen andere keus. Iemand moet de boodschappen, vaat, was doen. Eten maken, kind(eren) naar school etc brengen. Administratie, doktersafspraken, medicatie regelen… you name it… En één keer raden; jij bent NIET degene die dat kan.
Dan rest mij nog om mensen te bedanken:
Jullie voor alle reacties en harten onder de riem!
De zorgprofessionals in het ZGV, fysio, huisarts, ergo, thuiszorg,
Mijn collega’s: dank voor jullie geduld…
Mijn ouders, familie, vrienden; dank voor jullie onvoorwaardelijke steun.
En speciale superdank aan:
Tovenaar Eliza, die me in de moeilijkste momenten toch kan laten lachen. Je bent mijn kompas.
En uiteraard aan mijn steun en toeverlaat, Leonie. De onbevreesde acrobaat naast de artiest, zij die alle ballen in de lucht heeft gehouden. Ik kijk er naar uit om de verloren momenten snel in te halen.
“It takes two (and a half) to slay a dragon
Dank allemaal en tot snel,
Edo
