Hallo allemaal!

En dan zit je dan zomaar ineens spontaan op het balkon van een kamer in het Sheraton met uitzicht over de Copa Cobana in Rio de Janeiro; Brazlië… Het is er dus echt van gekomen, ik heb me al verschillende keren in mijn arm geknepen en kan het nog niet echt bevatten.

Vanmorgen ging de wekker al om half 5. Een half uurtje voordat ik met de auto naar Schiphol zou gaan rijden. Gelukkig had ik alles de avond van tevoren al ingepakt. Geen stress meer maar rustig aan naar onze nationale luchthaven. Om 5 uur had ik de auto ingepakt, deed ik de voordeur op slot en begon aan de lange reis. Kwart over 6 liep ik Schiphol binnen bij de goede balie. Daar werd ik meteen onthaald door een aantal mensen van de KNVB die me de tickets en een mooi officieel oranje KNVB trainingsjack overhandigden. Ik was, en dat zou niemand verbazen, de allerlaatste van de groep 😉
Snel mijn bagage ingecheckt en op weg naar de douane. En daar stond me een rij! Niet te geloven. Ik had het wel es vaker meegemaakt, maar dit was echt extreem. Alsof ik Villa Volta in wilde op de drukbezochtste dag van de zomervakantie in de Efteling. Nou ja, gewoon maar doorbijten en al schuifelend naar de controle gelopen.

Eenmaal door de douane snel wat Braziliaans geld en een reisstekker gekocht en toen naar de gate. Halverwege kwam ik al een deel van de delegatie tegen. Dat ging verder voorspoedig. Zonder oponthoud liepen we het vliegtuig in en vlogen we naar Madrid. Na zo’n 2 uur vliegen waren we al geland en moesten naar een andere terminal met een metroshuttle. Ook dat ging allemaal voorspoedig. Op die terminal moesten we een uurtje wachten voordat we konden boarden maar die tijd vloog voorbij. Met twee collega’s hebben we nog een hapje gegeten waarna het tijd was om in het volgende vliegtuig te stappen. Bestemming: Rio!

Tot mijn grote verrassing was het toestel lang niet vol geboekt. Ik denk twee derde ofzo. Dat betekende dat ik gelukkig extreem veel beenruimte had! Prima geregeld dus! Het was een prima toestel van Iberia. Geen Amerikaans toestel met tv’s in de hoofdsteunen, maar ouderwets om de zoveel stoelen een tv uit het plafond. Gelukkig waren er genoeg mensen van de groep die ik nog niet kende dus de eerste kennismakingen kwamen al snel.

Toch was het een flinke tocht. Maar uiteindelijk gebeurde het toch: We landden op de luchthaven van Rio. Daar moesten we natuurlijk direct door de douane. Eén van de deelnemers bleek een Amerikaans paspoort te hebben en die kon het land dus gewoon niet in. Bleek een visum nodig te hebben!!! Eigenlijk moest ie direct met het vliegtuig weer terug naar Madrid, maar ze hebben het zo om weten te buigen dat hij door ging vliegen naar Argentinië om daar morgen bij een ambassade een visum te regelen zodat hij dan morgenavond weer in Rio kan landen. Net op tijd voor de wedstrijddag van zaterdag, maar of dat gaat lukken…… Pech voor die jongen maar ook een beetje knullig van hem zelf. Zou toch iets zijn dat ik van tevoren zou hebben geregeld.

Bij het vliegveld stond al een grote touringcar klaar. Die heeft ons, nadat we allemaal de koffers hadden, naar het hotel gebracht. In ongeveer 30/45 minuten kwamen we aan bij het hotel en kregen we de kamersleutels. Ik heb een mooie kamer op de twaalfde verdieping en kijk dus uit over de oceaan. Daar heb ik eerst een kwartiertje van genoten. Lekker op het balkonnetje genieten van het inmiddels donkere Rio.

Om 9 uur werden we verwacht bij het avondeten hier in het restaurant. Er was geen tafelschikking dus ik ben gewoon maar aan een leeg tafeltje gaan zitten. Naast mij kwamen de twee collega’s van UNIT4 en tegenover mij twee oude wijze mannen van de KNVB: Harry Been (secretaris-generaal) en Theo Knopper (lid van raad van toezicht). Met hen heb ik het gehad over de Fifa, Blatter, de competitie en VEV ’67 😉 Vooral toen ik het over Daan had, dat hij wel wat weg had van Ronald Koeman, vonden ze erg leuk om te horen. Passie voor het spel, niet de alle rapste maar met dynamiet in z’n benen. Ze hadden er meteen een mooi beeld bij en konden er goed om lachten! 😀

En na drie gangen was het eten alweer op en liepen we weer terug naar de kamer. Ik heb net nog weer even op het balkon gezeten. Kijken naar de branding direct naast het hotel. Wie had dat toch allemaal gedacht. En nu moet ik snel mijn nest in. Morgenvroeg gaat het programma verder. Dan gaan we Rio bekijken. Ben heel benieuwd. Hou jullie wel op de hoogte.

liefs,
Edo-Jan