Zaterdag 20 september

Goedemorgen! Vannacht prima geslapen in ons oude vertrouwde B&B. Nadat we ons hadden gewassen en aangekleed was het tijd voor het ontbijt. De grote vraag was natuurlijk of Hardeep er ook zou zijn. Onze kamer was naast de keuken en ik hoorde al een Indiase stem. En ja hoor, toen we de keuken inliepen stond Hardeep daar achter get fornuis om ons te verwelkomen. Ze was uiteraard wat ouder geworden, maar het was nog duidelijk Hardeep. Ze herkende ons niet direct, maar toen we haar geheugen wat opfristen wist ze het weer. We nameb allebei French Toast voor het ontbijt, iets waar we ons al 10 jaar op verheugd hadden. En ja, ook dat was als vanouds. Ik bedacht me ineens dat we 10 jaar geleden een foto van mij en Hardeep hadden genomen. Hardeep liep ineens naar de voorkamer en kwam terug met de foto! Hoe gaaf is dat, ze had hem bewaard! Bij het ontbijt ook met een paar andere gasten gepraat. Dat was erg gezellig.

Toen onze buiken vol waren werd het tijd om ons plan om hier trouwringen te kopen in werking te stellen. De gallery die we hiervoor hadden uitgezocht was om 10 uur open en om half elf stonden wij op de stoep. De dame met wie ik via de mail contact had, Ashleigh, was er ook en wist direct wie we waren. We hebben het een en ander uitgelegd over onze wensen. En we wisten al dat we wilden dat Earl Muldon onze ringen zou ontwerpen en maken. Hij heeft ook de houten deuren van het museum van Anthropologie hier in Vancouver gemaakt. Daar hadden we onze eerste kennismaking met de First Nation’s Art. En zo is de cirkel weer rond. Na het bepalen van de grootte van de ringen en het dier dat we er op wilden hebben, konden we de aanbetaling doen. Het duurt ongeveer 6-8 weken voordat ze klaar zijn en we laten ze in Vancouver graveren. Tussendoor worden we op de hoogte gehouden van het ontwerp. Helemaal goed dus! Daarna hebben we nog rondgekeken in de gallery waar ze supermooie dingen hadden.

Om even bij te komen van de aankoop van de ringen, hebben we om de hoek een kopje koffie gedronken. Daar hebben we ook een broodje gekocht voor onderweg. Aan het einde van de dag zou er een opening zijn van een expositie in de gallery waar we graag naar toe wilden. Nu konden we natuurlijk tot die tijd bij de koffiebar blijven zitten, maar het leek ons ook wel leuk om iets in Vancouver te bekijken wat we nog niet eerder hadden gezien. Dit wer Lynn Canyon Park aan de noordkant van Vancouver. Tijdens een vorig bezoek hadden ze ons verteld dat dat een mooi park was met een leuke hangbrug.

Het viel nog niet mee om bij Lynn Canyon te komen. We moesten dwars door downtown en het was zaterdag. Dat betekende stapvoets rijden voor een groot deel van de rit. We hadden een afrit van de snelweg genomen die verkeerd bleek te zijn. We kwamen uit in een prachtig park en hebben daar een broodje gegeten. Toen maar even op de kaart gekeken waar Lynn Canyon nu echt was en even later waren we daar. Het was er best wel druk. Het was prachtig weer en weekend, dus ook veel lokale mensen waren er. Gelukkig konden we een parkeerplekje vinden. We hebben een klein rondje gelopen en zijn natuurlijk over de hangbrug gegaan. Eenmaal weg bij de meute’s was het lekker rustig en het bos rook heerlijk.

Hierna zijn we weer in de auto gestapt en teruggereden naar de gallery. De rit ging dwars door Stanley park en over de Lion’s gate bridge (de golden gate brug van Vancouver). Dat pikten we dus mooi even mee. Het centrum van Vancouver is inmiddels vrij vol gebouwd. Sommige delen herkenden we niet meer.

Tegen vijven waren we bij de gallery waar we ons weer hebben vergaapt aan de mooie spullen die ze hadden. Natuurlijk ook wat gepraat met de mensen in de gallery. We merkten dat we een beetje moe werden, toen zijn we weer terug naar de B&B gegaan.

Vanavond hebben we gegeten bij een Maleisisch, Indonesisch, Thais restaurant vlakbij de B&B. het zat vol met Aziatische mensen. Dat vonden we een goed teken. We moesten even wachten totdat er een tafeltje voir ons vrij kwam. We hebben allebei een soort proeverij gedaan en dat ging er prima in. Met een volle buik kwamen we weer terug bij de B&B. Daar zijn we redelijk snel op één oor gegaan. Morgen vertrekken we uit Vancouver richting het oosten. Op weg naar Manning Provincial Park.

Liefs Edo-Jan en Leonie

n