Vannacht was weer zo’n nacht om snel te vergeten….

Het feestje gisteravond duurde tot precies 11 uur, dus dat was prima, maar…. het bleek ook de laatste dag te zijn van het congres. Dus er waren een aantal die nog even de kroeg indoken en diek kwamen zo rond een uur of drie weer terug. Veel geknal met de deuren, veel gelach en geroep in de gangen. En daar bleef ik dus aardig wakker van. En toen ik net weer sliep, ging zo ongeveer de wekker alweer.

Vandaag wilden we een whale watch tour gaan doen vanuit Victoria. En we wilden ‘s-morgen meteen de tocht reserveren zodat we zeker wisten dat we een plekje op de boot hadden. En gelukkig was er nog plaats! We zouden om 14:30 vertrekken vanuit de haven in Vistoria dus we hadden nog alle tijd. Eerst zijn we lekker met z’n tweeen op de kamer gaan ontbijten. Balkondeuren open voor de frisse lucht, kopje koffie erbij en langzaam werd ik wakker 😉

Na het onbtijt maakten we ons op vertrek. Eerst liepen we vanuit het hotel naar de waterkant, langs het parlementsgebouw naar het Royal BC Museum. Daar waren we al eerder geweest en we hadden geen behoefte om het hele museum weer te gaan bekijken, dus we hielden het bij de giftshop, het park met totempalen en het restaurant. In het restaurant konden we even lekker lunchen voordat we op de boot gingen. Linzensoep, koffie, sandwich en een smoothie. En toen naar de whale watch boot. Ik zette een paar stappen buiten en zakte een beetje door mijn knie heen. Precies op dat moment kwam er een fietstaxi langs die ons wel wilde meenemen naar de whale watch op de haven. Niet veel later stapten we weer uit en meldden ons bij de kleine balie. Onze namen stonden netjes geregistreerd en na het verplichte papierwerk dronken we nog even een kopje koffie in het naastgelegen restaurantje aan het water. Wat crunchy chickenwings erbij en we waren er helemaal klaar voor.

Om half drie stonden we klaar bij de boot. We kregen wat uitleg van de kapitein en toen konden we aan boord. Het was een bootje waar zo’n 12 mensen in konden. Wij waren met on tienen. Klein groepje, maar het is ook helemaal aan het einde van het seizoen dus heel vreemd was het allemaal ook niet 😉

Snel namen we onze plaatsen in en toen konden we de haven uit varen. De zee lag er prachtig bij. Voor dat we het wisten waren we de haven al uit en kozen we het ruime sop. Het duurde niet lang of we waren orka’s aan het spotten in de Amerikaanse wateren. Daar doet niemand moeilijk om, zolang je maar niet aan wal gaat.

Na een korte tijd zagen we al wat ruggevinnen boven water uitsteken. Heel in de verte nog, maar hoe langer we voeren, hoe duidelijker ze werden. In deze Amerikaanse wateren mag je niet te dicht bij ze in de buurt komen. Behalve als ze op je af komen zwemmen natuurlijk, daar kiezen ze zelf dan voor. We zagen ze met het blote oog rondzwemmen. Het was weer een prachtig gezicht om die enorme walvissen zo frank en vrij te zien rondzwemmen. Op een gegeven moment zagen we iets bijzonders: De orka’s waren aan het paren. Dit hadden we nog nooit gezien. Het ging allemaal heel snel, maar de camera is onverbiddelijk en kon het toch vastleggen. Leonie en ik keken elkaar even verbouwereerd aan; dit was wel heel bijzonder om mee te kunnen maken!

We zijn er een tijd gebleven. De ene keer waren de orka’s ver weg, de andere keer heel kort dichtbij. Some kon ik wel mooie foto’s maken en some werd het een stuk lastiger. Achja, zo gaan die dingen. Het was wel weer een prachtig avontuur en we keerden blij en dankbaar weer terug naar de haven.

Aangekomen in de haven hebben we eerst maar een kopje koffie gedronken en zijn daarna naar een restaurant in het centrum gelopen. Dat was een mooi lokaal restaurantje met verrukkelijk eten. Ik bestelde weer zalm natuurlijk. Wat zou ik anders kunnen kiezen 😉 Na dit eten zijn we weer naar het hotel gelopen. Daar liepen we direct door naar de kamer en hoopte ik op een beter nacht. Time will tell 😉

Liefs,

Leonie en Edo-Jan