Dinsdag 30 september

Vannacht allebei weer heerlijk geslapen in de B&B van Sue en Hal. Nadat we ons hadden gewassen en aangekleed was het tijd voor het ontbijt. De Finnen waren al vertrokken. Zij gingen vandaag terug naar huis en moesten op tijd richting Vancouver. Dit betekende dat wij met Sue en Hal gingen ontbijten. We begonnen met een glaasje yoghurt met fruit en een soort cruesli. Daarna stond er voor ons pannenkoeken met spek en croissantjes op het menu. Het was allemaal weer heerlijk. Na het ontbijt gingen Sue em Hal er vandoor, ze gingen een hike maken met een vriendin. Ze liet ons alleen in huis achter om onze koffie en thee rustig op te drinken. Wel een beetje raar om de eigenaars uit te zwaaien in plaats van andersom. Ze vertrouwden ons dus volledig. Toen we klaar waren hebben we alle deuren van het huis op slot gadaan en zijn we naar onze suite gegaan om onze spullen in te pakken. We wilden de veerboot van drie uur van Tsawassen naar Vancouver Island nemen. Het was zeker nog 2,5 uur rijden naar de veerboot en we hielden rekening met wat vertraging door stops onderweg en het verkeer in Vancouver.

Tien jaar geleden was de weg tussen Vancouver en Whistler een ware achtbaan. Nu was de weg voor de Olympische Spelen in 2010 flink aangepakt en prima te doen. Het uitzicht over de baai was vertrouwd en fantastisch. Veel plaaten herkenden we nog, maar je kon ook zien dat de plaatsen onderwg flink waren uitgebreid. Het verkeer in Vancouver viel reuze mee en voordat we het wisten waren we door downtown gereden. Daarna was het nog een flink eind naar Tsawassen. Dit ligt vlakbij de grens met Amerika, op een schiereiland. Een beetje het einde van de wereld zeg maar. We waren ruim op tijd en er was nog voldoende ruimte op de boot. Geloof het of niet, maar onze auto is ‘undersized’ volgens BCFerries. We gingen in de rij staan en stinde vlakbij de ingang voor alle winkeltjes bij de haven, heel gemakkelijk. Tijdens het wachten hebben we een broodje gegeten en even voor drie uur mochten we aan boord. Op de boot was een restaurantje, een gift shop en een koffiehoek. De overtocht duurde anderhalf uur en we voeren langs allerlei eilandjes, wat een mooi gezicht was. Voordat we hef wisten kwam de haven van Sydney in zicht en moesten we terug naar onze auto. Vanaf de boot reden we zo het eiland op.

Het was vanaf de haven nog een half uur rijden naar Victoria. We reden voornamelijk door bebouwing en ook Victoria en Greater Victoria leken in de afgelopen tien jaar aardig gegroeid te zijn. Het was even zoeken, maar uiteindelijk zijn we uitgekomen bij the Inn at Laurel Point. Dat was een vrij luxe hotel met uitzicht over de haven. De zon ging net onder en dat was een prachtig gezicht op de oude gebouwen van Victoria. We kregen een mooie kamer op de begane grond en toen we onze spullen naar binnen hadden gebracht zijn we naar het restaurant in het hotel gegaan om een hapje te eten. We hadden allebei de wilde zalm van B.C. genomen en die was fantastisch. Naast ons zat een vrouw die vlak na de oorkog als elfjarige naar Victoria was verhuisd. Haar Nederlands was nog erg goed.

Na dit heerlijke eten zijn we teruggegaan naar onze kamer. In een zaal in de buurt was een feestje aan de gang wat voor wat overlast zorgde. Gelukkig was dat om 11 uur afgelopen en konden we gaan slapen.

Liefs Edo-Jan en Leonie

n