Hoi allemaal!

De eerste dag in het nieuwe jaar, voor het eerst in het buitenland!
Vanacht hebben we allebei redelijk geslapen. We hebben het heel erg rustig aan gedaan vanmorgen. Langzaam aan hebben we ons klaargemaakt en we konden net voordat je niet meer in de ontbijtzaal mocht zijn nog een boterhammetje mee pikken. Vandaag hadden we niet heel veel op het programma staan. Het was wat dat betreft een typische nieuwjaarsdag.

Tijdens het ontbijten besloten we om naar het ijshotel hier in de buurt te rijden. Nouja, in de buurt is hier een rekbaar begrip. Helemaal in de winterse condities waarin we ons momenteel begeven. Uiteindelijk was het toch bijna een uur rijden. Eerst over de ‘grote’ weg richting de luchthaven, daarna via een kleinere (lees: iets minder goed onderhouden) weg en het laatste stuk over een kronkelpad dwars over de sneeuw door het bos. En vooral dat laatste stuk was werkelijk prachtig.

De typische Finse naaldbomen stonden fier overeind maar door het gewicht van het sneeuw waren de takken helemaal doorgebogen. Nu zijn het allemaal smalle witte bomen. Soort witte cypressen zeg maar. Zelden zo’n mooie route gereden. We keken onze ogen uit! Maar aan al het moois komt ook weer een eind. Uiteindelijk kwamen we toch uit bij het ijshotel. Dit hotel is wereldberoemd. Alle slaapkamers, de bar, het kapelletje en de discotheek zijn allemaal grote ruimtes in de sneeuw. Elke slaapkamer heeft een tweepersoonsbed met een grote ombouw van ijsblokken. Elke kamers heeft een eigen thema. En dat thema is vervolgens gebeeldhouwd in het ijs en in de muren van sneeuw.

We hadden de eerste kamer gezien maar we gleden alle kanten op. Natuurlijk: het was glad. Niet zo vreemd natuurlijk maar daar had ik ff geen rekening mee gehouden. (Kijk Bambi! Hard water!!) Leonie is weer snel even naar de auto gelopen om mijn anti-slip-profielen te halen. Rubberen hoesjes met kleine spikes die je onderaan je schoenen kan bevestigen. En dat liep meteen een heel stuk beter! Ineens kon ik een beetje rustig rond koekeloeren. Je kon ook echt slapen in het hotel. Kostte zo’n 160 Euro pppn. Maar het was er zo ontzettend koud dat ik er absoluut niet aan moest denken om daar een nacht door te brengen. Laat staan voor zo’n bedrag.
Nadat we de kamers hadden bezocht (sommige konden we niet in want die waren verhuurd) liepen we naar een ijs-kapel, de ijs-bar en de iglo-disco. Allemaal prachtig verlicht en eerlijk is eerlijk: het zag er fabelachtig mooi uit!
Nadat we weer even waren opgewarmd was het alweer half vier. En dat betekent hier: pikdonker! Dus door de nacht weer over die mooie wegen terug naar Levi. De terugweg duurde hierdoor iets langer dan de heenweg; we kwamen precies rondom etenstijd aan.

Snel een restaurantje opgezocht. We kozen dit keer voor een Aziatisch Restarant midden in Levi. Was wel ff toe aan wat rijst 😉 We hadden het eten bijna allemaal op toen er een grote groep Russen aan kwam. Die hadden een lange tafel gereserveerd en hadden geluid voor wel drie restaurants… Sommige waren ook al aangeschoten of dronken. Eentje kon al bijna niet meer lopen. Die zwalkte een beetje door het restaurant heen. Voor ons tijd om de biezen te pakken. Snel stapten we in de auto. Het was zwaar bewolkt en het sneeuwde maar we lieten ons, tegen beter weten in, niet kennen en besloten de gok weer te wagen om het noorderlicht te vinden. We hebben weer een paar uur rondgereden maar waar we ook keken en waar we ook naar toe reden, het was overal hetzelfde. We zagen de maan en een paar heldere sterren door de licht bewolking maar dat was alles. Die bewolking is te veel om het noorderlicht te kunnen zien.

Rond half twaalf waren we weer terug in het hotel en zijn eigenlijk meteen in slaap gerold. Het zijn toch van die dagen die veel energie kosten en tegelijkertijd zo onwijs veel energie geven.
t-Is een wondere wereld.

Tot snel!
Leonie en Edo-Jan

n