Maandag 6 oktober

Vannacht hebben we allebei meer dan uitstekend geslapen. Het is echt heerlijk rustig hier. Om negen uur stond het ontbijt weer voor ons klaar. Net als gistereren begonnen we met fruit en yoghurt. Daarna stond eieren met spek op het menu met komkommer, sla en tomaat uit eigen tuin (broeikas). Het was allemaal weer heerlijk. En ook vandaag was er weer bananenbrood. We sloten af met een stukje chocolade. Het einde van het ontbijt betekende ook het einde van ons verblijf bij Agatha en Ed. We betaalden voor de kamer en gaven als bedankje een klompje aan een sleutelhanger. Agatha vond dat (en ons) blijkbaar zo leuk dat we allebei een schelp mochten uitzoeken. Deze had ze op de stranden rond Bamfield gevonden en waren supermooi. Ze had zelfs een paar doosjes en bubbeljtesplastic om ze te verpakken. We hebben nog een paar foto’s genomen en zijn toen onze tassen in gaan pakken.

Toen alles in de autonzat hebben we met een dikke knuffel en veel thank you’s afscheid van elkaar genomen. Dit was toch wel een heel bijzondere verblijfplaats geweest. Voordat we echt terug gingen richting Port Alberni hebben we eerst een kijkje genomen bij het Marine Science Center. Dit is the-place-to-be voor marien biologen. Dus iets voor Lotte en dat wilden we wel eens zien het lag helemaal aan het einde van de weg met een mooi uitzicht op de haven en in principe ook over de oceaan. Maar dat laatste zagen we nu niet, het was hartstikke mistig. Wat hebben we gisteren een geluk gehad met het wee tijdens onze boottocht.

De volgende stop die we maakten was bij Pachena Beach. Hier begint (of eindigt) the wild pacific trail. Het andere einde van dit wandelpad ligt in Port Renfrew waar we een paar dagen geleden waren. Het duurt ongeveer 5-7 dagen om dit te wandelen en is zeer uitdagend. Het strand lag er verlaten bij en het was een beetje mistig.

Het was al middag en we besloten om nu echt naar Port Alberni te gaan. Het was weer goed te doen op de weg en we zagen nog een bald eagle overvliegen. Halverwege kwamen we een paar logging trucks tegen, die gaven we maar ruim baan. Na twee uur hobbelen en bobbelen kwamen we aan in Port Alberni. Het was inmiddels tegen het einde van de dag, dus we besloten om hier maar een slaapekje te zoeken. We reden direct naar de Visitor Info. We hadden aan Jody beloofd dat we haar zouden laten weten hoe het in Bamfield was. Ze was aan het werk en luisterde met aandacht en een grote glimlach op haar gezicht naar onze verhalen. Ze kon ons ook helpen aan een slaapplekje in Port Alberni. Het werd Cedar Woods Lodge B&B, op de weg naar Ucluelet. We hebben haar hartelijk bedankt en zijn na het doen van een paar boodschappen naar de B&B gegaan. Hier werden we hartelijk verwelkomd door Tom, de eigenaar. Hij liet ons vol trots zijn nieuwe ontbijttafel zien van Douglas Fir. Daarna liet hij ons wat kamers zien en onze keuze viel op nummer 7. Na het inchecken zijn we naar een uitkijkpunt midden in de stad gegaan. Hier komt met laag tij en zonsondergang vaak een beer naar eten zoeken. We zaten lekker in het zonnetje aan de rivier en merkten dat er steeds meer mensen kwamen. De meesten hadden een kop koffie in de hand. Niet veel later kwam de beer tevoorschijn. Hij zag er goed uit em was lekker aan het rondscharrelen. Eerst was hij ver weg, maar even later liep hij bij ons voorbij (aan de andere kant van een brede rivier) om vervolgens in de bosjes te verdwijnen. We hadden inmiddels wel trek en zijn op aanraden van Tom naar de lokale Thai gegaan. Er zat helemaal niemand, maar we waagden het er toch op. En dat was maar goed ook. Het eten was echt overheerlijk! Na het eten zijn we weer terug gegaan naar onze B&B. Edo heeft nog lekker gebadderd in het massagebad. Daarna zijn we gaan slapen.

Liefs,
Edo-Jan en Leonie

n