11 juli

n

Vannacht hebben we best goed geslapen doordat we een stuk zuideljker zitten en door de bewolking was het zowaar een beetje donker. Nou, ik bedoel redelijke schemer zeg maar. Genoeg om bij in slaap te vallen. Toen we wakker waren en de gordijnen openden zagen we een geweldig…… niets…… We zaten midden in een enorme wolk. We zagen echt geen hand voor ogen. Dus maar snel aangekleed en klaar gemaakt om te onbijten. Die was prima hoor! Lekkere eieren met aardappels en toast. Uiteraard werd de koffie ook niet vergeten.

n

En toen was het al tijd om… DE finale te gaan bekijken. En dat kon niet in de lodge want hier is geen tv en een heel klein beetje WiFi dus we stapten in de auto en reden naar het stadje Wasilla. Dat is het stadje waar Sarah Palin woont (jeweetwel de running mate van John McCain). Er wonen daar zo’n 7.500 mensen en ze hebben er echt alles. McDonald, TacoBell, Pizzahut, Burger King en ook een sportsbar. En daar was het natuurlijk om te doen. We kamen net iets te laat voor de aftrap maar hebben verder de hele wedstrijd gevolgd met een aantal andere europeanen. Was wel spannend natuurlijk. Het leuke van zo’n sportsbar is dat er onwijs veel televisies hingen met allemaal verschillende schermen. Zo stond ik op een gegeven moment de finale en de tour de france te volgen.
Toen de wedstrijd was afgelopen werd eerst door alle anderen een hart onder de riem gestoken en daarna hebben we ons verdriet met een dikke vette kipburger opgegeten. We vonden het wel genoeg zo en reden weer terug naar de lodge. Dat was toch drie kwartier rijden. Onze lodge ligt zo ongeveer bovenop een berg waar je alleen met veel bochtenwerk komt. Halverwege zagen we ineens een marmot! Denk wel 50 cm hoog en keek bijzonder eigenwijs de wereld in. We zijn net zo lang wezen kijken totdat hij de bosjes weer in vloog. Gelukkig konden we veel foto’s maken. Uiteindelijk waren we weer terug, hebben onze hike outfit weer aangetrokken en zijn een flink eind wezen lopen.

n

Eerst naar de oude goudmijn hier bovenop de berg. Een compleet vervallen geheel, Op een gegeven moment was het goud hier in de regio op en zijn de mijnwerkers vertrokken. Alles hebben ze achtergelaten. Nu proberen ze hier stukje voor stukje de gebouwen een beetje te renoveren, maar dat gaat nog een flinke tijd duren. Het was wel heel mooi om te zien hoe de mijn werkte met allemaal treinrails, trappen, gebouwen etc. We hebben er een flinke tijd rond gelopen en besloten toen om nog een hike te gaan lopen. Dit keer naar een ‘verborgen’ meer hoog in de bergen. Hiervoor moesten we uiteraard weer een flink eind klimmen. En dat was een mooie tocht. Niet alleen de omgeving was erg mooi, maar het weer speelde ook een grote rol. Zo halverwege de klim kwam ineens de zon door en liet bijna alle wolken verdwijnen. De temperatuur schoot omhoog en het hele landschap kwam tot leven. Grondeekhoorntjes, allemaal kleine vogels en boven ons circelde een golden eagle. Poeh, wat een heerlijke hike. Helemaal boven kwamen we op een plek met een prachtig meer. Werkelijk subliem tussen allemaal rotsen lag een kraak en kraakhelder meer. IJskoud water natuurlijk. Vanaf de grond heb je werkelijk geen idee wat een pracht zich daar schuil houdt. Hier zijn we een redelijke tijd geweest om alles goed in ons op te nemen.

n

Maar ook nu werd het tijd om weer afscheid te nemen van een uniek plek. We moesten nog naar benden en daarna naar de lodge lopen en het was al flink laat geworden. We vergissen ons steeds in de tijd. Omdat het maar niet donker wordt heb ik om 20.00 uur het idee dat het 17.00 is. En dan blijkt het helemaal niet zo vreemd dat je wat honger begint te krijgen. Dus huppakee, snel de rug- en fototas weer om en naar beneden. Uiteindelijk kwamen we natuurlijk veel later dan gepland aan bij de lodge. We waren in totaal zo’n 5,5 uur wegeweest.

n

Nu moesten we nog eten zien te krijgen. Onze eigen lodge, daar ben ik niet zo’n fan van, dus we zochten een andere plek en kwamen weer uit bij Wasilla. Daar zijn we vanavond heen gereden. Eerst weer bij de sportsbar, maar die serveerde geen eten meer. Daarna bij een andere maar die had net de deuren dicht en toen we het bij een derde probeerden, deed hij net de lichten uit. Dussssss……… Het enige wat nog open was waren de fastfood ketens. We zijn maar voor een McDonalds gegaan en hebben een hamburge met patat en een smoothie gegeten. Niet het meest briljante eten, maarja. Soms kan het ff niet anders….

n

Na deze 5-sterren maaltijd zijn we weer terug gereden. Weer die prachtige bergweg omhoog. Het blijft een weergaloze rit met prachtige uitzichten. En nu zitten we weer in de lodge. Klaar om de slapen en dat gaan we nu dus ook maar doen. Het mag ook wel weer want we zitten er aardig doorheen. Morgen gaan we nog meer naar het zuiden rijden.

n

Dus welterusten allemaal!

n

liefs, Leonie en Edo-Jan

n