dinsdag 3 september

Vanmorgen hebben we het een beetje rustig aangedaan. Na het ontbijt in de snackbar van het hotel hebben we uitgecheckt en zijn we in vol (paardrij) ornaat naar de stallen gereden. Dat was een kort ritje want de stallen staan ongeveer naast de lodge en even na tienen kwamen we hier aan. Tim stond al op ons te wachten, net als de paarden. Edo reed op Wrangler, ik op Baldy en Tim op Duke. Het werd een hele rustige rit door het bos langs de rivier. Gisteren had Tim nog een beer met twee jongen gezien. Voor ons is het gebleven bij eekhoorns. Het eerste deel van het bos leek deels afgebrand te zijn. Dit bleek een gecontroleerde, voorgeschreven brand te zijn, met het idee om bosbranden te voorkomen en grote bomen een kans te geven. Tim had hier zijn twijfels over. Het zag er ook niet zo fraai uit. Tim was een hele rustige man en we gingen stapvoets achter elkaar aan door het mooie bos. Naast ons hoorden we steeds de kabbelende rivier. Het is nu het einde van de zomer, dus al het smeltwater is al weggestroomd en omdat het hier amper heeft geregend, was het een heel rustig kabbelend riviertje. In het voorjaar is dit zeker anders. Het was een heerlijk rustige rit om de dag mee te beginnen. Na twee uur kwamen we weer bij de stallen aan. Hier hebben we met Tim nog gepraat over de meerdaagse tochten die ze organiseren het achterland in. Toen werd het tijd om afscheid te nemen. Wij moesten nog een flink stuk rijden en Tim moest hard bezig met zijn administratie.

Na ons weer in gewone kleding gehesen te hebben, zijn we de weg de Canyon in nog iets verder afgereden. We kwamen al snel bij het bord ‘End of road’. De enige manier om vanaf hier verder te gaan is te voet. Of te paard dus. Het zag er erg aanlokkelijk uit om verder te ontdekken. Maar goed, we wilden vandaag nog naar Yosemite, dus we zijn begonnen aan de klim het dal uit. Ook op de terugweg hebben we weer genoten van de vergezichten en de rare vormen van de rotsen in de Canyon. Na een uur rijden waren we de Canyon uit. Hier zijn we gestopt bij het bezoekerscentrum om informatie over Yosemite op te vragen. Zoals jullie weten woedt er een enorme brand in het noordoosten van Yosemite en deze wilden we natuurlijk ontwijken. Dit betekende dat we onze plannen een beetje aan moesten passen, want de weg dwars door Yosemite was deels afgesloten (de Tioga road). We werden geholpen door een hele aardige ranger, die ons goed op de hoogte heeft gebracht van de situatie en nog het een en ander voor ons heeft uitgeprint. We zijn daarna nog naar een groep sequoia’s gereden in de buurt van het bezoekerscentrum. Het blijven toch enorme bomen. Hier stonden een aantal heel dicht bij elkaar, de family trees, en tussen deze familie van sequoia’s liep een hertje met twee jongen. Wat waren ze klein tussen de enorme bomen.

Het was al in de middag en we moesten nog zo’n twee uur rijden naar Yosemite. Dit deel heb ik gereden en kon Edo een beetje uitrusten. Na een korte stop halverwege, kwamen we in de avond aan in Oakhurst, een plaatsje op een half uur vanaf de zuidelijke ingang van Yosemite. Hier hebben we een Best Western gevonden en op aanraden van de dame achter de balie hebben we gegeten bij Pop’s family diner. Dat was meer dan uitstekend. Hierna zijn we naar onze kamer gereden waar we voor de deur konden parkeren. Al het noodzakelijke hebben we uitgeladen en maar snel op bed gegaan. We willen morgen op tijd richting Yosemite.

Liefs,

Edo-Jan en Leonie

n