Hallo allemaal!
n
nEven weer een berichtje van ons uit tropisch Borneo. Ik typ dit nu op m’n iPhone, dus het wordt denk ik maar een kort stukje. 
nWe waren in ons verslag gebleven bij 6 september. Deze dag zijn we van Sandakan naar Sabah Tea gereden, een tocht van bijna vier uur. Jullie raden het al, we waren alweer vroeg uit de veren. Om zeven uur kwam Kurt ons ophalen samen met Amed, onze chauffeur van vandaag. Kurt had wat van zijn favoriete muziek meegenomen om naar te luisteren tijdens de lange rit. 
nHet eerste gedeelte ging alleen maar door palmolieplantage’s. Dat was echt niet tof om te zien. Maar goed wij wilden de goedkope olie en ze verdienen er hier goed aan. Na ongeveer twee uur zijn we even gestopt voor een korte pauze. Hier konden we even wat eten en drinken kopen. En wat vonden we hier? Broodjes hagelslag en een soort nieuwjaarsrolletjes! Dit moesten we natuurlijk even uitproberen. Hagelslag noemen ze hier rice chocolate. In plaats van dat het tussen het bolletje zat, zat het er als een soort topping bovenop. Het smaakte hetzelfde.  
nNa deze stop zijn we in 1 keer doorgereden naar Sabah Tea, de enige (eco) thee plantage in Maleisie.  Hier moesten we afscheid nemen van Kurt en Amed. Dat was wel jammer want we hebben samen een mooie tijd gehad. We moesten even wachten op onze nieuwe gids, Raj. Toen hij er was hebben we Kurt en Amed uitgezwaaid. Raj is een man van 54 jaar en ex-militair. Hij was een heel ander type dan onze andere gidsen. 
nDe meeste mensen blijven maar 1 nacht in Sabah Tea, maar wij hadden voor 2 nachten besproken. Dat was voor Raj ook nieuw dus hij had de planning een beetje aangepast. We zijn eerst naar de plantage gegaan om onze kamer uit te zoeken. We konden kiezen uit het longhouse of een upgrade doen voor een cottage. We hebben gekozen voor de cottage. Nadat we geluncht hadden, zijn we met Malladin, de gids van de plantage, een stukje gaan rijden over de plantage. Opeens zagen we een soort survivalbaan. Dat hoefden we gelukkig niet te doen, maar we waren aangekomen op de camping waar scholieren ern educatief programma kunnen doen. Daarna zijn we naar de plek gegaan waar we een vismassage zouden krijgen. Ik had in m’n hoofd dat het van die kleine visjes zouden zijn, zoals Dr Fish, maar dat was niet zo! Sommige vissen waren meer dan 30 centimeter groot en er waren er een heleboel! Ze gaven een soort kussen, gepaard gaande met een enorme smak op je benen. Dat voelde best wel raar. We hebben het niet zo lang volgehouden en vooral gekeken hoe de andere mensen het vonden. Dat was erg grappig en het ging gepaard met flink wat gegil en gelach. 
nNa deze ervaring hebben we aan de kant van de weg iets gedronken en hebben nader kennisgemaakt met Raj en Malladin. Raj bleek wel echt een mannetje te zijn met veel mooie verhalen. Met het busje zijn we weer teruggereden naar onze cottage waar we even bij konden komen en konden genieten van een prachtige zonsondergang over de bergen. Het avondeten was in het restaurant van de plantage, samen met twee andere toeristen en een heleboel insekten. Het was alweer aan de late kant, dus na een verfrissende douche zijn we snel op bed gegaan. 
n
n7 september
nVanmorgen zijn we erg vroeg opgestaan om de zonsopgang over Mount Kinabalu te zien. Raj had ons een huis op de berg aangewezen waar we naar toe moesten lopen, maar er was zoveel mist, dat we het hele huis niet meer konden zien! We wisten gelukkig wel welke kant we op moesten en na wat gezoek hebben we de goede plek gevonden. Het uitzicht was echt fantastisch! In het dal hingen allemaal wolken langs de heuvels en Mount Kinabalu (4095 meter hoog) torende er prachtig bovenuit. We hebben ongeveer een uur genoten van het steeds veranderende landschap (dit kwam door de wolken) en zijn toen teruggegaan naar ons huisje. Niet veel later kwam Raj ons halen voor een Amerikaans ontbijt. 
nNa het ontbijt was het tijd om de omgeving verder te verkennen. We gingen naar Poring Hot Springs, onderdeel van Kinabalu National Park. Poring betekent bamboe. Zoals de naam al zegt zijn het hete bronnen. Wel een beetje raar zo midden in een tropische omgeving. Gelukkig was er ook een natuurlijk zwembad met water uit de bergen. Voordat we een duik konden nemen zijn we eerst een stukje gaan wandelen. Eerst naar de canopy walk, een hangbrug. Om hier te komen moesten we eerst een flink stuk klimmen. Ook wel logisch, we gingen per slot van rekening naar de toppen van de bomen. De hangbrug hier was een stuk smaller en wiebeliger dan die in Danum Valley. We liepen voornamelijk door de bossen en af en toe konden we genieten van prachtige vergezichten.  Nadat we weer vaste aarde onder onze voeten hadden zijn we weer over een kronkelig pad naar beneden gelopen. Als tweede zijn we naar een mooie waterval gelopen. Hier was verder helemaal niemand. Het begon een beetje te regenen, maar het viel uiteindelijk wel mee met de hoeveelheid. 
nNa deze twee wandelingen zijn we naar het restaurant gegaan voor een heerlijke lunch. Na de lunch konden we gaan zwemmen.  In de tussentijd ging Raj informeren of Jackie, de lokale oerang oetan er ook was. We waren nog niet klaar met eten of Raj kwam er aan gerend dat Jackie gespot was! Snel dus die kant op. We gingen met het busje heuvelop en kwamen bij een gebouwtje aan. En ja hoor, daar zat Jackie in de tuin! Ze hebben haar hier als jong uitgezet en nu leven mens en Jackie hier naast elkaar. Ze had helemaal witte lippen en vingers. Wat bleek, ze waren het gebouw aan het verven en Jackie had de verfroller gevonden. Het was net make-up! We konden haar goed bekijken en bewonderen en zijn een tijdje bij haar in de buurt gebleven. Toen werd het tijd om een verfrissende duik te nemen. Edo heeft de sprong gewaagd in het natuurlijke zwembad en ondanks dat het aan de koude kant was, beviel het hem prima. 
nOndanks alle belevenissen was de dag nog niet voorbij. We zouden nog een stop maken op de plek waar de rafflesia bloeide, de grootste bloem ter wereld. Het was te vinden bij iemand in de achtertuin en er was er niet 1, maar tweein bloei! We hebben flink de tijd genomen om ze opde foto te zetten. Na deze laatste stop zijn we teruggegaan naar sabah tea. 
nBij onze terugkomst stond Malladin al ons te wachten in de ‘recreatiehal’. Een onderdeel van ons verblijf was dat we zouden batikken.  Het materiaal stond allemaal klaar en we hoefden alleen maar de al gemaakte tekening in te kleuren. Na deze activiteit mochten we weer de blaaspijp ter hand nemen. Ook deze keer was Edo er beter in. 
nHet avondeten stond inmiddels al voor ons klaar. Deze avind waren we de enige gasten en waren er een stuk minder insekten. Na het eten zijn we door Raj afgezet bij ons huisje en zijn we na het douchen weer lekker gaan slapen. 
n
nLiefs, Edo-Jan en Leonie

n