Vanmorgen was het uiteraard vroeg op. We moesten de laatste dingetjes nog inpakken en alles inladen in de gehuurde BMW (had de lease maatschappij geregeld, mijn 508 staat een paar weken bij de dealer ter controle) Iets later dan oorspronkelijk gepland (9.30 ipv 9 uur) reden we dan toch echt naar Schiphol. De weg was heerlijk rustig en na een uurtje kwamen we toch dan bij het afleverpunt van de rental maatschappijen. Vanaf daar was het nog een flinke wandeling naar de vertrekhal maar we waren er ruim op tijd. Toen snel door naar de gate en toen maar wachten. Het vliegtuig stond al klaar voor ons.

Op een gegeven moment begon het graondpersoneel van KLM te boarden, We zaten wel lakker op de stoel en we schoven als laatste aan in de rij. En dus stopten we ook als laatste in het vliegtuig.

Daarna was het eerst een flink eind taxieen (maar ik was toch al in slaap gevallen) en daarna lift off en Canada kwam steeds dichterbij.

De vlucht was ontzettend rustig en vloog letterlijk voorbij. Lekker een paar films kijken, boekje leen, beetje dutten en voordat we het zo ongeveer door hadden landden we in Vancouver. Na de landing liepen we snel door naar de controle. Halverwege nog even snel een selfie gemaakt bij een prachtig houten kunstwerk.

De rijen waren kort, de mensen daar allemaal vriendelijk. De auto is best een heel erg grote. Het is een grote zwarte Ford Limited, 4×4 en veel te groot voor ons. Leonie komt niet boven de auto uit 😉

Na een ritje richting het centrum van Vancouver kwamen we aan in de B&B waar we 10 jaar geleden ook sliepen. En ook dit keer hadden ze een envelop met ‘Leoni’ en ons kamernummer (2) er op geschreven, de sleutel en wat instructies toegevoegd. Deze hele set hadden ze vastgeplakt aan de voordeur. Er was kortom niet zoveel veranderd.

Snel de bagage in de kamer neergelegd en op naar het retaurant voor een goed diner. Het werd the Whitespot, tegenover de B&B.
Op een bepaald moment hadden we wel genoeg gegeten, het werd al donker maar we konden de ’two lions’ bergen nog net zien.

We bleven nog even kijken en zijn daarna terug naar de kamer gegaan. Daar vielen we eigenlijk direct in slaap.
De eerste (halve) dag zat er op en wat zijn we blij en dankbaar. Het voelt echt als thuiskomen.

Kus,
Leonie en Edo-Jan

n

n

n