Laatst vroeg iemand of het ook confronterend is om MS te hebben, helemaal als je ook vader bent.
Hmmm, heel moeilijk uit te leggen.
Beetje blurry, iets met een lach en een traan, met een piek en een dal.
Het is een contrastrijk leven zeg maar.
Heb er haiku’s van gemaakt, denk dat ze die vraag beter beantwoorden dan een lang verhaal.
Wees een beetje lief voor elkaar okay?
Edo
—–
Ik kan niet lopen,
huppelen of springen.
Zullen we fietsen?
Zwemmen lukt niet meer,
Geef me een waterpistool!
Kleddernatte pret!
Winter is zo koud
Warme chocolademelk
Samen opwarmen.
Ik voel me als stroop
De zon maakt blubber van me
Wil je een ijsje?
Krijten op de stoep?
Kom ik nooit meer overeind
Vingerverf op doek.
Schelpen op het strand
Jij mag ze verzamelen,
ik poets ze thuis schoon.
Koprol en salto
Is mij niet meer gegeven
Onschuld vastgelegd.
In mijn gedachten,
geschater in de speeltuin.
Eenzame dichter
